Malarstwo

27.04.2012

             Od roku 1930 Picasso oddał się grafice. W latach 1933- 1934 na zamówienie Vollarda, artysta przygotowuje serię 100 rycin o tematyce antycznej. W tym okresie w twórczości Picassa przeważają dwa tematy. Pierwszy widoczny jest w cyklu "Pracownia rzeźbiarza" na który składa się  45 rycin, które stanowią swego rodzaju dopełnienie rzeźbiarskiej aktywności artysty. Na drugi składają się 4 ryciny, które powstały w wyniku przypadku. Jak sam przyznał Picasso w rozmowie z Kahnweilerem, na uszkodzonych płytkach zaczął kreślić kółka, z których wyłoniła się rozbita i zniszczona twarz.

            W jego rycinach z tego okresu pojawiają się również motywy erotyczne, których ujście odnajdujemy w serii "Gwałt". Gwałtowność i zwierzęcość wyraża Picasso poprzez symbol antycznego Minotaura w serii pod tym samym tytułem. Kulminacyjną ryciną tej serii jest "Minotauromachia" z 1935 roku. Większość z elementów jakie tam zostały zawarte znajdą swoje odzwierciedlenie w bodaj najważniejszym obrazie Picassa "Guernica".

20.03.2012

            Kobiety w życiu Picassa odgrywają znaczącą rolę. W czasie kiedy był mężem Olgi, był również kochankiem  17 letniej Mari Teresy Walter, która zachwyciła Pabla swoją młodością, żywością i jasnością włosów. Pierwszym obrazem w którym widać jej wtargnięcia do artystycznego świata malarza był obraz "Czerwony fotel" z 16.12. 1931 roku, przedstawiający twarz en face oraz z profilu.

         Martwe natury powstające od początku 1931, mają swój specyficzny charakter, ukazane przedmioty, opatrzone zostają ciemnym konturem. Jednocześnie kolory mają ciepłą barwę. Wszystkie obrazy utrzymane w tym stylu zdają się prezentować przedmioty w ruchu.

7.01.2012

           Po powrocie z Dinard, gdzie tworzył obrazy przepełnione pożądaniem, Picasso wraca do rzeźby, której ostatnim wyrazem w jego twórczości były "Szklanki absyntu" z 1914 roku. Obrazy i rzeźby jakie powstają, przedstawiają ludzkie ciała w geometrycznych transpozycjach. Nigdy nie zerwie on jednak z rzeczywistością. Dzieła powstające w tym okresie, ukazują kobiety, jako niszczycielki. Picasso, jak żaden z innych artystów malarzy, lepiej nie wyraził potępienia kobiety. Widać to chociażby w obrazie "Kąpiąca siedząca nad brzegiem morza".

        Picasso miał również wielką chęć przeniesienia swoich artystycznych wizji na grunt architektury. Jako osoba dla której przekraczanie granic było czymś naturalnym, zaprojektował domy mieszkalne w kształcie kobiecych głów. Jeden z opracowanych projektów takiego domu powstał w 1929 roku. 

     W czasie sowich monstrualnych pragnień i wizji, Picasso powraca do motywów, charakterystycznych dla wcześniejszych okresów. W 1929 roku maluje portret swojego synka w stroju pierrota.

10.12.2011

        W 1923 roku Picasso spotkał Andre Bretona, twórcę nowego ruchu awangardowego, któremu nadaje nazwę wymyśloną przez Apollinaire - surrealizm. Wpływ surrealizmu ujawni się w twórczości hiszpańskiego malarza w późniejszym czasie. 

       Kurtyna oraz dekoracje jakie przygotowuje Picasso do baletu "Merkury", oznacza koniec pewnego etapu. W latach 1924-1925 w obrazach Picassa przeważać będzie motyw martwych natur. Wraz z nastaniem roku 1926 roku rozpoczyna się okres zwany "abstrakcyjnym" lub "metamorfoz". Wtedy to w obraz artysty przeważać będą monstrualne postacie nie mające nic wspólnego z postaciami z obrazów powstałych w okresie różowym czy antycznym. Oprócz monstrualnych postaci, obrazy powstałe w tym okresie charakteryzują się niezwykłą dynamiką. Obrazem, w którym ruch został najbardziej uchwycony był "Taniec" z 1925 roku. Wiele obrazów z okresu abstrakcyjnego przepełnionych jest aspektami seksualnymi.

6.11.2011

        
        W latach 1921 - 1923 w obrazach Picassa dominować będą motywy antyczne. Jego obrazy jak nigdy wcześniej emanować będą pięknem w najbardziej radosnej postaci.  Poza motywami pochodzącymi  z czasów antycznych, w wielu obraz Picasso wykorzysta motyw macierzyństwa oraz arlekinów. W tych latach, po raz pierwszy, artysta malować będzie to co konwencjonalne i banalne. Warto pamiętać, że był to jeden z najbardziej radosnych okresów w twórczości hiszpańskiego malarza, który można porównać do okresu różowego.


29.09.2011

       Wystawienie "Prady", na początku spotkało się z ostrą krytyką, by po 3 latach wzbudzać olbrzymie zainteresowanie. Praca przy tym nowym projekcie, dała Picassowi nie tylko możliwość rozwoju artystycznego, ale także i osobistego. Podczas pobytu w Rzymie poznał on tancerkę baletową, Rosjankę, Olgę Koklową.. W roku 1917 Picasso zabiera Olgę w podróż do Hiszpanii, a 12 lipca 1918 roku Olga zostaje Panią Picasso. Młodej dziewczynie w której płynie słowiańska krew nie wystarcza ślub cywilny. Dlatego wszystko odbywa się zgodnie z prawosławnym obrządkiem i wielką pompą.

      

     4 lutego 1921 roku Picasso zostaje ojcem. Na świat przychodzi jego syn, Paulo. Picasso od narodzin dziecka jest szalenie kochającym ojcem. W dwa tygodnie po narodzinach, maluje pierwszy obraz dziecka i jego matki. Od tego czasu, przez pierwszy okres życia niemowlęcia, niemal miesiąc w miesiąc, Pablo utrwalał będzie na płótnach cud nowo narodzonej istoty.

8.07.2011

       

       W roku 1911 Picasso rozstaje się z Fernandą, jej miejsce w życiu artysty zajmuje Ewa, kobieta która związana była Marcoussisem. Picasso jest tak bardzo zakochany w kobiecie, że na wszystkich obrazach jakie powstają w tym okresie widnieje napis "ma jolie" ( moja śliczna). Ewa umiera w 1916 roku.  Wszystkie kobiety, które wkraczały w życie malarza, Picasso obdarowywał uczuciem tak jakby był pierwszy raz w miłosnej ekstazie.

       Na początku 1917 roku, Picasso za namowa Jeana Cocetau, wyrusza z Paryża do Rzymu, gdzie przygotowuje  dekoracje i kostiumy do music-hallu "Parada". Dla Pabla udział w tym projekcie był nie lada wyzwaniem. z jednej strony tworzenie dekoracji przez kubistów nie było mile widziane, z drugiej artysta nigdy nie specjalnie interesował się muzyką a tym bardziej baletem.

22.05.2011

      Do Picassa i Braque dołącza 19-letni rodak Picassa, Hiszpan Juan Victor Gonzalez. Po przybyciu do Paryża przybiera on nazwisko Gris. Picassa bardzo drażni tytułowanie go go przez swojego rodaka "Drogi mistrzu". Pierwszy kubistyczny obraz, Juan Gris wystawił na "Salonie Niezależnych" i zatytułował go " W hołdzie dla Picassa". 

       Kolejną osobą, która dołączyła do grona kubistów był urodzony w Warszawie w 1878 roku, dwa lata młodszy od Picassa, Louis Marcoussis ( Ludwik Kazimierz Markus), dawny stary znajomy Maxa Jacoba. Marcoussis porzucił w 1901 roku studia prawnicze i przeniósł się z Warszawy do Krakowa gdzie studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Józefa Mehoffera. Od 1903 roku związany był z życiem kulturowym Paryża. Zmarł w 1941 w Cousset koło Vichy.

03.04.2011

     Od początku kubizm był narażony na ataki. Traktowano ten kierunek jako szaleństwo jakie ma miejsce w malarstwie, szydzono z nowej formy wyrazu. Próbowano łączyć kubizm z matematyka, trygonometrią, chemią, psychoanalizą, próbując w ten sposób go zdefiniować. Picasso przy każdej sposobności zdecydowanie sprzeciwiał się takiemu podejściu do kubizmu, gdyż w ten sposób sprowadzano ten ruch jedynie do teorii z którą nie miał on nic wspólnego.

01.03.2011

       Pierwszym obrazem, który Picasso namalował wykorzystując elementy kubizmu, był portret Fernandy. Twarz kobiety została na obrazie rozłożona na figury o ostrych kantach.

       Rewolucja jaka ma miejsce dzięki osobą Picassa oraz Braque, odbywa się również w życiu osobistym artysty. Zmiany w malarstwie, rozwój kubizmu, wszystko to wpływa na decyzje o zmianie miejsca zamieszkania Pabla i Fernandy. Opuszczają oni Beauty Lavoir, miejsce gdzie Picasso mieszkał i tworzył , gdzie toczyły się spotkania paryskiej bohemy artystycznej.

Pablo i Fernanda przenoszą się do domu nr11 przy bulwarze Clichy.

09.02.2011

       Picasso był osobą żyjącą w nieustannym napięciu, ciągłym poszukiwaniu. Jego geniusz artystyczny funkcjonował w otoczeniu mieszczańskiego dostatku a zarazem przeciętności. Ta potrzeba artysty, być może była wynikiem, nieustannego przekraczania granic, łamania wszelkich ustalonych reguł. Aby przekraczać granice, potrzeba jakiegoś stałego zabezpieczenia.

         Najlepszym przykładem takiej potrzeby Picassa, był wystrój jego nowego mieszkania. Były tam instrumenty muzyczne, zbędne dla osoby nierozumiejącej muzyki. A taka osobą był Pablo Picasso.

Gorąco zachęcam wszystkich do odwiedzania galerii, gdzie możecie obejrzeć fotografię prac Picassa, zgromadzone w muzeum Berggruen w Berlinie.

28.01.2011

     Rok 1908 to także rok w którym Picasso, za pośrednictwem Apollinaire, poznał George Braque, o rok młodszego od siebie malarza. Od tego momentu Braque zaczyna kroczyć szlakiem nowego malarstwa, który wytyczył Picasso, choć nie bez zastrzeżeń. Tego samego roku na salonie niezależnych, wystawiony został pierwszy obraz Braque, w którym wykorzystał on metody Picassa wykorzystane przy tworzeniu pierwszego kubistycznego obrazu, " Panny z Awinion.

Warto wspomnieć, że w latach 1907 -1914 obrazy obu malarzy podpisywane były na odwrocie płócien

18.01.2011

     Tego samego roku w sklepiku Souliera, Picasso nabywa płótno, na którym widać olbrzymią postać kobiety. Autorem tego obrazu jest Henri Rousseau, niedoceniany za życia francuski malarz, znany jako Celnik Rousseau. W 1907 roku Wilhelm Uhde zorganizował wernisaż prac Roussoue oraz Marie Laurencin.

    Appolinaire, wpraszając się na jedno z wieczornych spotkań w mieszkaniu tego 64 letniego artysty, zabiera ze sobą Picassa oraz Fernande. Tam tez dochodzi do pierwszego spotkania obu malarzy.

     Rousseau, umiera, będąc niedocenionym w samotności w jednym z paryskich szpitali w 1910 roku. Ale jeszcze przed śmiercią, dzięki mistyfikacji Appolinaire, Celnik Rousseau przeżywa chwile sławy. Bankiet na jego cześć zorganizowany został w mieszakaniu Picassa z okazji nabycia przez niego obrazu, o którym mowa na początku. Mieszkanie przyozdobione jest girlandami, a dla samego Rousseau przygotowano na tę okazję tron. Na bakiecie pojawiają się wszyscy znajomi Pabla, a wraz z Gertuda Stein przybywa Alicja Toklas, przyjaciółka Gertrudy, która niedawno przybyła do Paryża. Podczas wieczoru Rousseau gra dla zgromadzonych na skrzypach.

05.01.2011

    Lato 1908 roku Picasso wraz z Fernandą spędza we francuskiej wiosce Rue des Bois. Maluje tam pejzaże, głównie okoliczne lasy oraz zagajniki, które na jego obraz toną w różnych odcieniach zieleni. Zimą tego samego roku, tworzy obrazy przedstawiające ludzie sylwetki na szerokich płaszczyznach o ostrych krawędziach. Każdy jego kolejny obraz jest coraz to odważniejszą próbą wkroczenia w nowy i nieznany świat kubizmu. Prace Picassa pochodzące z tego okresu często nazywane są, murzyńskimi lub protokubistycznymi, a sam okres zwykle bywa nazywany "okresem zielonym".

    W swojej bogatej twórczości Picasso powracał do tematów, które były przedmiotem jego początkowych obrazów. Najpopularniejszym motywem, do którego Picasso wracał w różnych okresach swojej bogatej twórczości jest motyw arlekina, pojawiający się także w okresie zielonym.

12.12.2010

    W 1907 roku u Clavoisa Sagota, Picasso spotkał Marie Laurencin, późniejszą partnerkę życiową Apollinaire`a. Mimo, że nie miała urody Afrodyty, Apollinaire był nia zachwycony. Być może wynikało to z pewnych podobieństw ich losów. Marie podobnie jak Apollinaire była nieślubnym dzieckiem. Związek tych dwojga był niezwykle burzliwy. Dzięki Apollinaireowi, Laurencin która była malarką, poznała paryską awangardę poetów i malarzy, co przyczyniło się do jej popularności. Jej obrazy zostały pokazane na wystawie w 1907 roku razem z dziełami Rousseau.

17.11.2010

    Przemiana jaka zaszła w twórczości Picassa, w pierwszej chwili została negatywnie przyjęta przez marszandów paryskich. Nikt nie chciał kupować obrazów po 1907 roku, wszyscy wciąż zafascynowani byli "starymi Picassami", które dla samego Pabla były odległą przeszłością. Wiele osób zastanawiało się czy Picasso aby nie zwariował. Śmiało można powiedzieć, że Picasso w pewnej chwili swojej twórczości, przeskoczył własną epokę, która nie była przygotowana na zmianę jaką niósł ze sobą kubizm.

Obecnie "Panny z Avingon" są uważane za jeden z najważniejszych obrazów w historii malarstwa. Znajduje się on w zbiorach Muzeum Sztuki Współczesnej w Nowym Yorku.

20.10.2010

     "Panny z Avignon" są obrazem na który w dużej mierze składają się geometryczne elementy. Jest on dziełem tworzonym w totalnym osamotnieniu, tak jakby Picasso był świadomy tego, że na jego oczach tworzy się nowa historia malarstwa.  Obraz ten stanowi granicę czasów, z jednej strony poprzez użycie kolorów związanych z wcześniejszymi okresami jego twórczości, różu oraz błękitu, z drugiej otwiera nowe i nieznane perspektywy. Po roku 1907 malarstwo przestało być takie jak dawniej, choć wiele osób z otoczenia artysty nie zdawało sobie wówczas z tego faktu sprawy. W gronie przyjaciół Picassa obraz ten nazywany jest "Burdelem filozoficznym", jest on dla nich kompletnie niezrozumiały.

      

11.10.2010

      Początkowo obraz miał przedstawiać studenta z czaszką w wesołym otoczeniu. Zgodnie z inną koncepcją, miał tam być marynarz wśród nagich kobiet. Pierwotnie na obrazie miało znajdować się 6 postaci, skończyło się na 5. Jak widać poszukiwania odpowiedniego tematu były długie i pełne najrozmaitszych pomysłów. Warto nadmienić, że na całokształt obrazu wpływ wywarła zapewne sztuka murzyńska. Ostateczna nazwa obrazu "Panny z Avignon" została wymyślona przez Andre Salmona.

22.09.2010

       Picasso przywiązywał się do swoich dzieł niczym matka do swojego dziecka. Niechętnie je sprzedawał, mimo, że w młodości był w stanie stworzyć dwa obrazy w ciągu dnia. W 1907 roku zaczyna tworzyć obraz, który stanie się symbolem kubizmu " Panny z Avignon". Obraz przepełniony jest seksualnością i zmysłowością. Początkowo miał się nazywać " Burdel z Avignon". Ta pierwotna nazwa związana była z jednym z barcelońskich burdeli, który znajdował się na ulicy Avigon. Gdy Max Jacob pierwszy raz słyszy nazwę obrazu, przypomina sobie, że jego babka pochodziła z miejscowości Avignon. W ten sposób jedna z kobiecych postaci jaka znajduje się na obrazie, była od tamtej chwili nazywana "Babką Maxa".

03.09.2010

      W tym okresie w życiu Picassa pojawia się młody Niemiec, poszukujący tego co nowe i jeszcze nie odkryte. W swoich działaniach jest wytrwały, posiada zdolności organizacyjne. Tym młodzieńcem jest Khanweiler, który w przyszłości odegra ważną rolę w życiu Pabla. Ten młodzieniec ma zaledwie 22 lata, osiedla się w Paryżu i zostaje marszandem. Pierwsze spotkanie z Picassem nie robi dobrego wrażenia na Khanwailerze. Niemiec ma obyczaje godne światowca, Pablo zaś nie, ubrany jest w zakurzone ubranie i zniszczone buty. Te dwie osobowości reprezentują dwa odmienne światy, Picasso ma jednak pewną moc przyciągania, która nie pozwala przejść obok niego obojętnie.

31.08.2010

  Zbliża się era kubizmu. Picasso zdaniem Adolfa Baslera, jest kontynuatorem "intelektualizowania się malarstwa", które zapoczątkował Cezane`a. Od niego malarz maluje obraz tak jak go pojmuje a nie jak go widzi.

      Picasso był człowiekiem śmiałym, nie tylko w malarstwie, lecz również w życiu prywatnym. Nie znosił kompromisów.

26.08.2010

     Kolejnym krokiem na twórczej drodze Picassa było odkrycie sztuki murzyńskiej. Nie tylko Pablo się nią interesował, jednym z pierwszych był Derain, który już w 1904 roku znał maski murzyńskie. Andre Salmon napisał w tym czasie powieść  " Murzynka z Sacre - Coeur". Wytwornej sztuki można było nabyć w antykwariacie "Pod starym kołowrotkiem" Heymanna. Picasso styka się, ze sztuką murzyńską za pośrednictwem Mattiase. To właśnie on pokazuje Gertrudzie i Pablowi mały murzyński posążek. Picasso wpada w zachwyt. Rok 1907 to początek okresu murzyńskiego w twórczości Picassa.

18.08.2010

  

   Po powrocie z Hiszpanii Picasso kończy portret Gertrudy Stein, ten sam do którego pozowała mu 100 razy. Maluje go z pamięci. Gdy zobaczyła go Gertruda zastanawiała się czy jest do niego podobna. Pablo odpowiedział jej, że kiedyś na pewno tak. Kiedy Gertruda obcięła włosy, Picasso widzący ja w kapeluszu zapytał się, "co to ma znaczyć? Co z portretem?". Zapewne obawiał się, że Gertruda bardzo ścięła włosy, a jego obraz nie będzie jej już wiernie odzwierciedlał. Po krótkiej chwili odetchnął z ulgą. Portret Gertrudy kończy okres różowy w twórczości Picassa.

10.08.2010

    

     Picasso staje się coraz bardziej cenionym malarzem. Pewnego dnia po 1905 roku Vollard zakupuje jego 30 obrazów za 2 tysiące franków. Pozwala to wizytę Picassa i Fernandy w ukochanej malarza Hiszpanii. Każda wizyta w rodzinnym kraju napawa go radością, której nigdy w pełni nie dozna w Paryżu. Zatrzymuje się w małej i cichej wiosce Val d`Andorne, z dala od zgiełku. Będąc tam Picasso ma wrażenie jakby czas się zatrzymał i za nic w świecie nie chciał biec dalej. Ten powrót w przeszłość odbywa się w przeddzień wyprzedzenia swojej epoki.

02.08.2010

      

     Apollinaire`a interesowało to co nowe, dziwne, jeszcze nie odkryte. to co nieodkryte przez większość daje najwięcej przyjemności. W krótkim czasie stał się interpretatorem i propagatorem nieznanej jeszcze sztuki, której ojcem był Pablo Picasso. Zdaniem Fernandy, pierwszej zony Picassa, Apollinaire`a był paradoksalnym, prostym i naiwnym człowiekiem, w oczach Stein był niezwykle błyskotliwym człowiekiem.

29.07.2010

      

     Obok Gertrudy Stein i Maxa Jacoba, jednym z najbliższych przyjaciół Picassa był, Guillaime`a Apollinaire`a, francuski pisarz mający polskie korzenie. Jego polskie nazwisko to " Kostrowicki". Jego ojcem był prawdopodobnie włoski oficer. Razem z matką mieszkał w Rzymie, Monako, Paryżu. W tym ostatnim mieście osiadł na stałe. Zginął na froncie drugiej wojny światowej, trafiony w głowę. Razem z Andre Salmonem oraz Jeanem Molletem współtworzył pismo literackie " Uczta Ezopa". Picassa po raz pierwszy spotkał w jednym z paryskich barów.

23.07.2010

    

    Wraz z końcem okresu niebieskiego, w malarstwie Picassa następuje okres różowy. W jego obrazach zaczyna przeważać kolor różowy, emanuje z nich radość. W tym czasie  obrazy Picassa stają się bliskie obrazom Mattiase. Z tego okresu pochodzi "Kobieta z wachlarzem", obraz, który zakupuje Gertruda Stein. Niestety wkrótce po zakupie sprzedała go aby zdobyć niezbędne środki finansowe  do wydania swojej książki " Amerykanie w Ameryce"

    Choć okres różowy jest uznawany za okres w którym obrazy Picassa są pełne radości, warto pamiętać, świat cyrkowców, który był głównym tematem obrazów z tego czasu, wcale nie był radosny. Cyrkowcy w większości byli ubogimi i nieszczęśliwymi ludźmi, chowającymi się za maskami pełnymi radości i uśmiechu.

21.07.2010

    Na jednym z przyjęć u Gertrudy Stein, Picasso poznaje Matisse. Od początku w ich kontaktach wyczuwało się wzajemna niechęć do siebie. Picasso był człowiekiem impulsywnym, dla którego życie u boku jednej kobiety było niemożliwe. Po przeciwnej stronie  stał Matisse, zrównoważony, posiadający rodzinę, nie lubiący nagłych zmian. Jego obrazy dają spokój i wyciszenie, natomiast w obraz Picassa od najmłodszych lat daje się odczuć ból i cierpnie. Choć nie są przyjaciółmi, szanują się jako artyści. Wzajemnie się obserwują, są ciekawi tego co robi ten drugi. Swoim gościom, sam nie lubił nikogo odwiedzać, zawsze zadawał pytanie "a co u Picassa?". 

 20.07.2010

   W 1905 roku poza wyprawą do Holandii, Picasso zdobywa nową umiejętność - rytownictwo. Jego pierwsze akwaforty przedstawiają cyrkowców. Motyw cyrku będzie jednym z głównych tematów jego prac w późniejszym okresie. Życie cyrkowców od zawsze interesowało Picassa. Ludzi związanych z cyrkiem, podziwia za ich opanowanie i sprawność fizyczną. Pociąga go ten świat, ze względu na sprzeczność jaka występuje między cyrkowcami, ludźmi pełnymi radości u uśmiechu, z jednej strony, a z drugiej, ludźmi którzy cierpią tak samo jak inni. Kiedy większość malarzy zajmowała się malowaniem pejzaży, on całą swą uwagę kierował, na akrobatów, arlekinów, na wszystko to co wiążę się ze światem cyrku. w obrazach przedstawiających cyrkowców, przeważać zaczyna kolor różowy.

13.07.2010

   

  W 1905 roku Picasso na kilka tygodni opuszcza Paryż i wyjeżdża do Holandii. Maluje tam portrety holenderskich kobiet, o krągłych piersiach i ramionach. W ten sposób zrywa ostatecznie z wychudłymi postaciami kobiet pochodzącymi z okresu niebieskiego. Wkrótce potem Picasso stanie się jednym z najżarliwszych zwolenników twórczości Cezanne`a. Jego malarstwem interesowali się Gertruda i Leo Stein. Jeden z jego pejzaży zakupili u paryskiego marszanda Ambroise Vollarda. Z zakupem tego obrazu wiążę się pewna zabawna historia. Vollard pokazywał rodzeństwu najrozmaitsze obrazy Cezanne`a jakie posiadał w swojej kolekcji, którymi oni nie byli zainteresowani. W pewnym momencie, gdy zapadał zmrok, starsza kobieta ukazała się na schodach prowadzących do sutereny, gdzie Vollard przechowywał swoje obrazy. Kobieta przemierzyła sklep z uprzejmym "dobry wieczór państwu", po czym znów znikła. Gertruda była bardzo rozbawioną zaistniałą sytuacją. Po krótkiej chwili stwierdziła, że być może wszystkie dotychczas pokazane  im Cezaane`a były autorstwa tej kobiety. to wyostrzone poczucie humoru Gertrudy zapewne pomogło jej w nawiązaniu przyjaźni z Picassem, który także to poczucie miał. Niech świadczy o tym jego żartobliwe stwierdzenie o kobiecych piersiach " Najpiękniejsze piersi kobiece to te które dają najwięcej mleka".

08.07.2010

    Pierwsza styczność Gertrudy Stein z twórczością Picassa, miała miejsce podczas zakupów płócien mało znanych malarzy w sklepie Clavisa Sagota. Gertruda towarzyszyła swojemu bratu Leonowi, który zainteresowany był zakupem " Dziewczynki z koszykiem kwiatów" autorstwa Picassa. Obraz ten nie przypadł do gustu jego siostrze. I tak rozpoczął się kilku dniowy spór między rodzeństwem, który ostatecznie kończy się zakupem tego obrazu. W taki oto sposób pierwszy "picasso" zawisł na ścianach mieszkania Gertrudy, która mieszkała razem a amerykanka polskiego pochodzenia Alicją Toklas. Pierwsze osobiste spotkanie Gertrudy i Pabla odbyło się w sklepie Sagota, a zwieńczone było jej wizytą w pracowni Picassa. Jest to przełomowy moment w życiu artysty, gdyż kończy okres biedy. W czasie ich pierwszego spotkania  Stein zakupuje obrazy malarza za 800 franków.

 20.06.2010

   Dom w którym mieszka Picasso przy Rue Ravignan nazywany jest domem Trapera a w późniejszym okresie nazywać się będzie Beteau Lavoir. to właśnie w nim poznaje on swoja pierwsza miłość Fernardę Bellevalllee jedna z mieszkanek tego budynku. będzie to jego przyszła żona. Jest starsza od Picassa o kilka lat i wyjątkowo piękna. Jej wkroczenie w życie Pabla nie wzbudza zachwytu w jego przyjacielu Maxie Jacobie.

    Rok 1905 to zmierzch błękitnego okresu w twórczości Picassa. Jednym z ostatnich obrazów pochodzących z tamtego okresu jest " Dziewczynka z koszykiem kwiatów". w tym samym roku rozpoczyna się jego znajomość z Gertrudą Stein. Amerykanką przybyłą do Paryża w 1903 roku w odwiedziny do swojego brata. Stolica Francji tak bardzo ja zainteresował, że postanowiła zostać tam na dłużej. Mimo, że studiowała medycynę, nigdy nie przestała żywo interesować się sztuką. Była to niezwykła osoba wokół której skupiali się artyści z różnych stron. 

 18.06.2010

    W roku 1904 Picasso maluje portret swojego przyjaciela Sabartesa w wynajętej tylko dla siebie pracowni w Barcelonie. Posiadanie własnej pracowni jest dla niego bardzo ważne, ceni on sobie niezależność. Tego samego roku 24 lutego w paryskiej galerii Serrurier odbywa się wystawa jego prac. A w kwietniu opuszcza ponownie Hiszpanie i wyjeżdża do Paryża, w którym mieszka w dziwnym domu na placu Ravignan. Należy wspomnieć niechlubna historie tego budynku. w tajemniczy sposób umiera tam polski aktor, którego imienia i nazwiska nie znamy, a niemiecki malarz popełnia samobójstwo. Picasso ponownie nawiązuje kontakty ze swoimi paryskimi znajomymi, m.in hiszpańskim malarzem Manolo a także Maxem Jacobem, który w tym czasie pisze wiersze i bajki dla dzieci. w tym czasie swoje rysunki Picasso sprzedaje  za dwa lub trzy franki. Za pośrednictwem Maxa poznaje on młodego skrzypka Henryka Blocha oraz jego siostrę Zuzanne.

 09.06.2010

     Od 20 roku życia w malarstwie Picassa następuje okres błękitny lub niebieski. Głównymi tematami jego prac są: macierzyństwo oraz kobiety. Jego obrazy przedstawiają cierpiące matki i osamotnione kobiety. Z obrazów tych płynie smutek i cierpienie. Przebywając w Barcelonie młody Pablo nieustannie myśli o powrocie do stolicy Francji. Do Paryża wyjeżdża w październiku 1902 roku z Sebastianem Junyer, hiszpańskim malarzem starszym od Picassa o 2 lata. Żyje tam skromnie, żeby nie powiedzieć w nędzy, pieniędzy brakuje nawet na jedzenie. Ponownie udaje mu się nawiązać kontakt z Maxem Jacobem, któremu także los nie sprzyja. Gdy Jacob znajduje zatrudnienie w firmie handlowej swego wuja, przeprowadza się do większego mieszkania, gdzie będzie mieszkał razem z Pablem. Zima jest mroźna, a dwaj przyjaciele nie mają na opał. Picasso chcąc wrócić do Barcelony, próbuje sprzedać swoje obrazy, niestety bezskutecznie. Gdy w końcu znajduje nabywcę na obraz " Macierzyństwo nad morzem" powraca do stolicy Katalonii. Wszystkie obrazy okresu błękitnego pozostawia pod opiekę Ramonowi Pichotowi. 

 7.06.2010

    W malarstwie Picassa zachodzi zmiana. Jego obrazy nie są już przepełnione jasnymi barwami. Teraz następuje okres w, którym w jego obrazach przeważają ciemne barwy, które z czasem przerodzą się w błękit. To koniec okresu początkowego a zarazem początek okresu błękitnego jego twórczości. Ta zmiana nie cieszy Manyaca, który do tej pory dbał o interesy, nikomu wtedy nie znanego hiszpańskiego malarza. Ciągłe kłótnie Picassa z Manyaciem, odbierają chęć temu pierwszemu do pracy artystycznej. Błąkając się po ulicach ówczesnego Paryża, Pablo poznaje hiszpańskiego rzeźbiarza Paco Duria, mieszkającego przy rue Ravignan, w dziwacznym drewnianym budynku. W tym drewnianym budynku już za jakiś czas mieszkać będzie, nieświadomy teraz niczego Pablo Picasso. Teraz jednak brakuje mu pieniędzy dokładnie na wszystko. Żyje na skraju nędzy, oczekuje na pieniądze od rodziny, niezbędne na pokrycie kosztów podróży do Barcelony. W wieku 20 lat Picasso ma za sobą wiele brutalnych doświadczeń życiowych, których wyrazem są jego obrazy. 

04.06.2010

    Największym darem bożym jaki posiada Picasso to umiejętność rozpoznawania ludzi, z kim warto a z kim nie warto przebywać. Tą zdolność do trafnej oceny ludzi, można obserwować na przykładzie przyjaźni Pabla z z francuskim poetą pochodzenia żydowskiego Maxem Jacobem, urodzonym w Bretanii, będącym niezwykle zabawnym człowiekiem. Już samo pochodzenie pisarza powinno wpłynąć na ich oddalenie, Hiszpania w tym okresie jest antysemicka. Dodając do tego brak wspólnego języka, Picasso zna jedynie hiszpański, Jacob zaś francuski, czymś niesamowitym wydaje się nawiązanie wspólnej znajomości. Ale pomimo tych przeszkód w ludziach jest coś silniejszego, coś co stoi ponad podziałami, w tym przypadku była to wrażliwość na sztukę. Jedno z ich pierwszych spotkań miało miejsce u Maxa Jacoba o śmiało można nazwać niezwykłym lub też mistycznym. W jego czasie Picasso podziwiał  kolekcje prac Daumiera oraz Gavaraniego, na ścianach skromnego pokoju Maxa. Picasso przez całe życie wysoko będzie cenił poetów niż malarzy. Większość jego najbliższych przyjaciół wywodzić będzie się z grona pisarzy. Podczas tego spotkania czytał Pablowi swoje francuskie wiersze z których Picasso zapewne nic nie rozumiał. Ale czy to ważne? Kiedy między dwojgiem ludzi wytwarza się duchowa więź, wszystko przestaje być przeszkodą. Geniusz szuka ludzi na poziomie duchowym a nie materialnym. O tym jak bardzo różnili się od siebie Picasso i Jacob, niech świadczą ich dwie uwagi na temat ślubu ich wspólnych znajomych, którzy pobrali się po 7 latach: Jacob " rzeczą cudowna jest marzyć o kobiecie przez 7 lat i nareszcie móc ja posiąść". Picasso: " po co się pobierają skoro na pewno będą się rozwodzić".

 26.05.2010

    W wieku 19 lat Picasso opuszcza Hiszpanie i przybywa do Paryża. Pierwszą francuską nabywczynią obrazów Pabla jest Berta Weill, która w owym czasie zakłada antykwariat z obrazami. Picasso poznaje za pośrednictwem rodaka malarza, Pedra Manyaca, pochodzącego z barcelońskiej rodziny przemysłowej. Tego samego roku w listopadzie powraca on w rodzinne strony. Obrazy powstałe podczas pobytu w Paryżu pełne są kobiet i wina. w tym samym czasie jeden z najbliższych przyjaciół Casagemas przeżywa nieszczęśliwą miłość. Nie pomaga powrót do ciepłej Hiszpanii. Przyjaciel stacza się po równi pochyłej. Ponowny powrót Casagemasa do Paryża kończy się popełnieniem przez niego samobójstwa. Dramat ten, który rozgrywał się na oczach bezradnego młodego Picassa, będzie miał wpływ na jego osobiste relacje z kobietami, a także na jego stosunek do miłości, najważniejszej ludzkiej emocji. Śmierć Casagemasa, staje się bodźcem do oddania mu czci poprzez obrazy dla których zmarły przyjaciel był inspiracją. Obrazy namalowane po śmierci Casagemasa, składają się na pierwszy okres twórczości Pabla Picassa tzw. okres niebieski.

 21.05.2010

    Picasso nie znosi pisania, dla niego świat można wyrazić nie za pomocą słowa pisanego, lecz za pośrednictwem obrazu. Od 9 roku życia przebywa w deszczowej La Coruni, kolejnymi miastami w jakich będzie przebywał to Madryt i Barcelona. w tym pierwszym w 1898 roku zapada na szkarlatynę. To przeżycie choroby, pogorszenia stanu zdrowia, będzie budziło u niego w przyszłości lek i niepokój. to doświadczenie uświadamia mu, jak niezwykle ważne są dla niego siły witalne. Gdy mu ich brak popada w przygnębienie i depresje. w tym samym roku, wyjeżdża na kilka miesięcy do La Horta De San Juan, małej hiszpańskiej wioski. Czas spędza tam uczestnicząc w życiu miasteczka, oraz m.in wykonując prace w gospodarstwie. Pablo Picasso to człowiek żyjący w dwóch światach, sztucznym, wielkomiejskim, oraz naturalnym oddalonym od z dala od zgiełku i hałasu. Życie wyłącznie w jednym byłoby zbyt nudne. Przez całe swoje życie Picasso, po okresach pobytu w Madrycie, Barcelonie, czy przede wszystkim w Paryżu wracać będzie do małych, spokojnych wiosek Hiszpanii.

 12.05.2010

    Czy Picasso zostałby malarzem gdyby nie jego ojciec, Jose Ruiz Blasco, który był malarzem akademickim? Zapewne tak, choć być może proces odkrywania w sobie tego geniuszu trwałby dłużej. Jednym z ulubionych tematów malarskich ojca Picassa były gołębie. Prawdopodobnie to dziecięce wspomnienie o obrazach przedstawiających gołębie, przyczyniło się do powstania " Gołąbka pokoju". Jego szkic powstał w roku 1948 we Wrocławiu w hotelu Monopol, w czasie trwania " Światowego kongresu Intelektualistów w Obronie Pokoju". W tym okresie Pablo Picasso był członkiem partii komunistycznej. wróćmy jednak do młodości Picassa, a właściwie jego dzieciństwa. Młody Pablo, nie przepadał za szkołą. siedząc w szkolnych ławach, całą swoją uwagę kierował na obserwowanie zegara, którego wskazówki niemrawo i powoli posuwały się do przodu. Swój pierwszy obraz Picasso namalował w wieku 8 lat, był to brąz corridy ( walki byków). Jego początkowe obrazy pełne były akademickiej rzetelności i dokładności. Obrazy pochodzące z tego okresu tworzone były z precyzją dojrzałego człowieka a nie dziecka.

 08.05.2010

     W moim przekonaniu wiek XX bez Pabla Picassa, byłby bezbarwnym wiekiem w dziejach. Dla mnie Picasso to jeden z najwybitniejszych malarzy w historii i to o nim najczęściej będzie mowa w tym dziale. Zacznijmy więc od początku. Picasso urodził się w jesienny wieczór 21 października 1881 roku w Hiszpanii w Maladze. Noworodek zaraz po urodzeniu przez dłuższą chwilę nie dawał żadnych oznak życia. To że wielki geniusz został wydarty śmierci zawdzięczamy - dymowi tytoniowemu. Tak, to nie żart, sam Picasso opowiadał tą anegdotę swoim znajomym, ówcześni lekarze palili grube cygara. Mój stryj również. Dmuchnął mi dymem w twarz. Wykrzywiłem się i zacząłem krzyczeć. Można traktować ta anegdotę jako wymysł fantazji artysty, warto jednak pamiętać, że w każdej bajce jest ziarno prawdy.